7 Ekim 2012 Pazar

Düşünmenin Önemi

Düşünmeye başlamaya aslında bilinçsizken başlıyoruz.Daha bebekken istemsiz olarak düşünüyoruz,kavrıyoruz,hayal ediyoruz.Beynimiz anne karnında başlıyor çalışmaya.Zamanla gelişiyor ve kullanmayı öğreniyoruz onu.Yani beynimizi.Sıfırdan bir şeyler üretebiliyoruz.Çünkü yaratılışımızın niteliklerinde bu var.Belki madde olarak yoktan var etme kudretine sahip değiliz ama bir düşünce olarak onu yoktan var edebiliriz.Düşünce icratların temel taşıdır.İnsanı geliştiren en büyük çalışmalardan biridir.

Şimdi gelelim asıl konumuza.İnsan zamanla neden daha az merak eder,düşünür,sorgular?Kendinize sorun bu soruyu ve şunu da ekleyin,çocukken durmadan sorular soran çocuğa ne oldu da şimdi merak etmiyor,kovalamıyor,araştırmıyor,ilgi duymuyor ve en kötüsü düşünmeyip sadece söylenenleri ile yapması gerekenleri yapıyor?Neden gün geçtikçe ve büyüdükçe daha az merak ediyoruz?Soruları cevapsız bir şekilde unutuyoruz veya geçiştiriyoruz.Üzümünü yemeye çalışırken bağıyla ilgilenmiyoruz.Çünkü insan kolayı ister.Her durumda.Zorlukları sevmez,çünkü ödül odaklı çalışır.Önüne bir muz koymamız gerekir o beyni çalıştırmak için.O muz olmadan o yolda yürümez.Yani bir şey yaparken eline bir şey geçmesini ister.Hep somuta odaklıdır.Bu yüzden zamanla maddi yönü kuvvetlenir ve para için,kariyer için,itibar için,rahat yaşamak için çalışır.Bir makineye döner.Söylenenleri  ona mühendisi tarafından verilen kabiliyetleriyle gerçekleştirir.Kendi kendine bir şey yapamaz çünkü bir sebebi yoktur yapmak için.Bu yüzden insan herhangi bir şeyin gizemini anlamaz,kavramaya çalışmaz sonunda muz kazanmayacaksa.Bu yüzden sanatsal yönden,manevi yönden,yaratıcılık yönünden ilerleyemez.Dünyayı farkedemez ve zamanla körelir o küçük,meraklı çocuk .Çılgın olun,deli olun,saçma sapan hareketler de yapabilirsiniz.Nasıl daha iyi düşünecekseniz o pozisyonda bekleyin.Merak edin fakat bu merak demek değil bir inşaata girmek.İnsan pekala güvenli yollardan da merak edebilir ve bu merağını bilgiyle giderebilir.Saçma sapan şeyleri yapmak istemek merak değil insanların cesaret takma adıyla çağırdıkları aptallıktır.Aptal olmayın bunun yerine merak edin.Düşünün.Dışarıya çıktığınızda atomları,insanların ne düşündüklerini,hangi insan neden orada,rüzgarı,gökyüzündeki bulutlar,yıldızlar,güneş,köpekler,yapraklar,taşlar....Her şeye kafa yorun.İnsanın zihni yorulmaz,öğrenme kapesitesi yoktur.Siz hiç duydunuz mu,bir insan 10 dil öğrenip aklının dolduğunu ve fazlasını almadığını?YOK,ZİHNİN HERHANGİ BİR SINIRI YOK!Tembellik sizin en büyük sınırlayıcınız.İnatçı olun.Ve sadece kendinize karşı gelin.İçinizdeki ses size aksini söylediğinde siz ona aksini söyleyin ve inat edip merak edin.Önünüze bir muz konmasını beklemeyin,kendiniz gerekiyorsa bir muz yaratın ve onu kafanızın içinde alın ve hiçbir zaman 'tamam başardım,yapmam gerekeni yaptım' demeyin.100 yaşına da gelseniz düşünün,üretin,yaratın.Bir şeyler düşünmek yaratmaktır zaten.Kimse sizden daha zeki değil.Aptal olmayı seçenler vardır onlar aptaldır ve yapacak bir şeyiniz yoktur bu konuda.İnsanları değiştirmeye çalışmayın.Siz normal yaşayarak zaten yeterince etki edeceksiniz.Doğallığınız en büyük farkınız ve etkiniz olacak.Bunları düşünerek,merak ederek,araştırarak elde edeceksiniz.

Bilgi,erdem,ilham,yaratıcılık,yenilik,sanat,üretim,mutluluk,dahilik,er kişi olabilmek sadece düşünmeden,merak etmekten,sorgulamadan geçer.Araştırın,okuyun ve herhangi bir şeyi ne küçümseyin ne de dışlayın.Her şeye eşit mesafede kalın.Aklınızı özgür bırakın!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder